Orhan Veli Kanık’ın Bütün Şiirleri ilk kez 1951 yılında yayınlanan şiir kitabıdır. 100 Temel Eserdir.
Orhan Veli Kanık’ın Bütün Şiirleri Kitap Özeti
Orhan Veli Kanık’ın Bütün Şiirlerini içeren “Bütün Şiirleri,” şairin ölümünden sonra 1951 yılında Yaşar Nabi Nayır tarafından düzenlenerek Varlık Yayınları’ndan yayımlandı. Kitap, Orhan Veli’nin hayatı boyunca yazdığı önemli şiir koleksiyonları olan “Garip” (1941), “Vazgeçemediğim” (1945), “Destan Gibi” (1946), “Yenisi” (1947) ve “Karşı” (1949) kitaplarındaki tüm şiirleri içermektedir. Ayrıca, şairin ilk şiirlerinden 66 ve son şiirlerinden de 12 adet şiir bu eserde yer almaktadır. Toplamda 156 şiiri barındıran kitap, Türk edebiyatının önemli bir derlemesini sunmaktadır.
Kitap, 1951 yılından itibaren birçok basım yapmış, bu süreçte farklı yayınevleri tarafından basılmıştır. Adam Yayınları, 1987 yılında kitabın telif haklarını alarak 2002 yılına kadar 48 baskı gerçekleştirmiştir. Daha sonra Adam Yayınları’nın kapanmasıyla birlikte telif hakları Yapı Kredi Yayınları tarafından devralınmıştır. 2014 yılında, şairin 100. doğum yılı kutlanırken, “Bütün Şiirleri” Murat Yalçın’ın editörlüğünde önceki baskılarda yapılan düzeltmelerle 36. kez okuyucularla buluşmuştur.
Orhan Veli’nin en popüler ve bilindik şiiri İstanbul’u Dinliyorumdur.
İstanbul’u Dinliyorum Şiiri;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar, ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Kuşlar geçiyor, derken;
Yükseklerden, sürü sürü, çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda;
Bir kadının suya değiyor ayakları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzelim bahar rüzgarında ter kokuları;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhaneleriyle bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultusu içinde
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan;
Küfürler, şarkılar, türküler, laf atmalar.
Birşey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı.
İstanbul’u dinliyorum, gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı, değil mi, biliyorum;
Dudakların ıslak mı, değil mi, biliyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arkasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul’u dinliyorum.
