Momo Özet – Michael Ende

Momo, Michael Ende‘nin 1973’te yayımlamış olduğu bir romandır. Momo, yaklaşık otuz dile çevrilen, dünyanın pek çok yerinde okunan bir kitaptır. Michael Ende kitabın başında, “Momo ya da zaman hırsızlarının ve çalınmış zamanı insanlara geri getiren çocuğun tuhaf öyküsü” diye niteler kitabını.

Momo Kitap Özeti

Yarı dairesel bir tiyatro, bir kasabada harabeler arasına yerleştirildi ve geçmişten kalma bir amfi tiyatronun kalıntıları olduğu düşünülüyordu. Bir kız olan Momo orada yaşardı. Vatandaşlar, ona bir uyuma alanı inşa ettiler ve ona her gün yiyecek getirdiler.

Onun polise haber vermek istemediler, böylece bir bakım evinde sona ermeyecekti. Bir keresinde böyle bir yerden kaçtığını ve oraya geri dönmek istemediğini söyledi. Ona birinin yanına taşınmasını önerdiler, ancak sonunda Momo’nun tiyatroda kalmasının herkesin onunla biraz zaman geçirebilmesi için en iyi olacağına karar verdiler.

Zamanla tiyatro, sıradışı kızla vakit geçirmek için herkesin geldiği bir mekân haline geldi. Momo, başkalarını dinlemeyi bilirdi ve onunla konuştuktan sonra insanlar durumlarına net bir bakış ederlerdi. Eğitimsiz olan insanlar bile onunla konuştuktan sonra parlak fikirler sahibi olurdu. Tartışan insanların arabulucusuydu.

Momo birçok arkadaş edindi ve ona en yakın olanlar Gigi ve Beppo’ydu. Gigi, hikayeler uydurmayı seven eğlenceli bir insandı ve Momo ile vakit geçirdiğinde prenses Momo ve prens Gigi hikayelerini anlatırdı. Beppo sokakları temizler ve görevini gurur ve saygıyla yapardı.

Tiyatroya birçok çocuk gelir ve yeni oyunlar icat ederdi. Her şey, Gri Takımı adlı bir bankanın ajanlarının gri takımları, şapkaları ve ağızlarında sigaralarıyla kasabaya geldiğinde değişti. Bu ajanlar, insanlara boşa harcadıkları zamanı ne kadar süreyle geçirdiklerini söyler ve onların bankalarına katılma zamanının geldiğini belirtirlerdi.

Onların işi herhangi bir gözetim altında değildi ve tuhaf olan şuydu ki kimse onlarla konuştuğunu hatırlamıyordu, ama hepsi talimatlarına uyar ve zamanla daha fazla insan bankalarına katıldı.

Çalışan ve başka bir şey yapmaya vakit bulamayan insanlar birikmeye başladılar. Kasabada soğuk bir atmosfer hüküm sürdü ve insanlar her geçen gün daha fazla kavga etmeye başladılar. Çocuklar tiyatroyu ziyaret etmeye az gittiler, çünkü onların ebeveynleri orada sadece serserilerin toplandığını söyledi.

Onlar farklı anaokullarına gittiler, gelecekte işlerine yarayacak beceriler öğretildi. Ebeveynler daha fazla para kazanmak için daha fazla çalıştılar, böylece çocukların hayal gücüne etkisi olmayacak oyuncaklar alabileceklerdi. Momo yalnız kaldı.

Bazı arkadaşlarını bankaya katılmaya ikna etmeyi başardı ve bu yüzden bir Gri Adam onu ziyaret etti. Onu arkadaşlarından vazgeçmeye ikna etmeye çalıştı.

Ona hayatta tek önemli şeyin diğerlerinden daha fazlasını edinmek olduğunu ve dostluk ve sevginin zamanla geleceğini söyleyerek arkadaşları yerine ona bir bebek kız oyuncağı olan Bebek Kız teklif etti.

Gri insanların arkalarında bırakacakları korkuya rağmen, Momo korkmuyordu veya bir bebekle satın alınabilirdi, bu yüzden adamın arkasında bıraktığı boşluğu araştırmaya karar verdi.

Ajanlardan biri yanlışlıkla gerçeği döktü ve insanların bankada biriktirdiği zamanın sonsuza kadar kaybedildiğini öğrendi. Bu bilgiyi Beppo’ya ve Gigi’ye ve sonra diğer çocuklara söyledi. Herkesin nihayet gerçeği öğreneceği bir toplantıya katılmaları için tasarılar çağıran pankartlar taşıyarak bir protesto düzenlemeye karar verdiler.

Aynı gün Beppo, hurdalıkta uyuyakaldı ve yanlışlıkla Momo’nun önündeki ajan BLW/553/c’nin davasının tanığı oldu ve gerçeği Momo’nun önünde söyledi. Ölüm cezasına çarptırıldı ve sigarasını aldıklarında ortadan kayboldu. Ayrıca Momo ile ilgilenmeye karar verdiler.

Beppo, arkadaşını uyarabilmek için tiyatroya koştu. Gri Adam’dan önce geldi ama Momo orada değildi. Beppo tiyatroya geldiğinde “Beni Takip Et” yazan bir işaret taşıyan bir kaplumbağa belirdi.

Momo bir kaplumbağanın ona konuştuğunu tuhaf buldu, ama onu takip etti. Ajanlar tiyatroya geldiğinde kızı bulamadılar ve kasabanın her yerinde bir adam avı başlattılar. Kaplumbağa daha bilgeydi ve Momo’yu o kadar dikkatli bir şekilde yönlendirdi ki ajanlar onu takip edemedi.

Yürürken kaplumbağanın sırtında sürekli olarak mesajlar belirdi ve o, Momo ile iletişim kurdu. Sonunda onu, “Asla” adlı bir sokak ve “Hiçbir Yer” adlı bir evin bulunduğu bir şehir bölgesine götürdü.

Bu, zamanın ustası Master Hora’nın eviydi. Kaplumbağa, onun suç ortağıydı ve geleceği yarım saat önceden tahmin edebilirdi. Bu yeteneği sayesinde Momo’yu güvende tutabilirdi.

Usta Hora, zamanı yönetiyordu ve herkesin yeterli zamanı olduğu şekilde eşit olarak bölmüştü. Hırsızlar ona ulaşmaya çalıştılar ve her şeyi çalmak istediler, ama onu hiçbir zaman bulamadılar.

Hora, Momo’ya Gri Adamların ona zarar vermek istediğini açıkladı. Onu sürekli çiçeklerin büyüdüğü bir göl kenarına götürdü. Her çiçek bir saat gibiydi ve göl aslında Momo’nun kalbiydi. Aslında her insan kalbi nasıl görünüyorsa zamanın insan yaşamını temsil ettiği için içindedir.

Hora, Momo’nun arkadaşlarına yardımcı olması gereken kelimelerin içinde görünmesi için onu bir buçuk yıl uyuması gerektiğini açıkladı. Şehirde kimseyi görmedi ve Gri Adamlar hala onu arkadaşlarından uzak tutmayı başardılar.

Gigi bir hikaye anlatıcısı olarak çalışıyordu ve çok para kazandı ve onun diğer bir arkadaşı fast food restoranı açtı, bu yüzden ailesiyle zaman geçirecek vakti yoktu. Bir müteahhit daha fazla para kazanmak için ucuz ve kalitesiz malzemelerle evler inşa etmeye daha fazla zaman harcadı.

Beppo, Momo’nun esir alındığına ve onu kurtarmak için zaman kazanması gerektiğine ikna edildi. Diğer çocuklar bir gün ebeveynleri gibi olmaları için özel depolara yerleştirildiler. Gri Adamlar şehri ellerinde tutuyorlardı, ama Momo hala bir tehditti, bu yüzden onu arkadaşlarından uzak tutuyorlardı.

Teselli bulamayan Momo, Master Hora’ya gitmeye karar verdi, ancak bu sefer bir grup ajan tarafından takip edildi. Uzak durdular, böylece kendilerini ifşa etmezlerdi. Hora, Momo’ya Gri Adamların çiçeklerin yapraklarını aldığını, kuruttuğunu, katladığını ve sonra sigaralarında kullandıklarını açıkladı. Bu, onların yaşam kaynağıydı.

Hora’nın evinin etrafında giderek daha fazla gri duman belirdi ve etrafını sardı. Hora, sadece gökyüzü açıkken zamanı başkalarına gönderebilirdi, ancak gökyüzü doluysa insanların sarhoş zaman alabilecekleri büyük bir olasılık vardı ve böylece Gri Adamlar gibi olabilirdiler.

Bu nedenle Hora, zamanı durdurmaya karar verdi ve Momo’nun çalınan zamanı nerede bulabileceğini keşfetmesine yardım etme şansı vermek için. Zaman durduğunda ajanlar Hora’nın evine koştular, ama zamanın durduğunu fark ettiklerinde sığınaklarına gittiler ve sigara aramaya başladılar.

Her şey donmuş olmasına rağmen, Momo, Hora’nın ona verdiği bir çiçek-saat sayesinde hareket edebildi. Gri Adamları takip etmeye karar verdi. Sadece altıları kalmıştı ve Momo’yu çiçeğini almaya çabalıyorlardı. Birer birer kayboldular ve Momo’ya kaplumbağanın yardımı oldu.

Son ajan kaybolduğunda Momo zamanı serbest bırakmayı başardı. Bir çiçek girdabının yardımıyla yeraltı labirentinden kaçmayı başardı. Tiyatroya döndü ve arkadaşları onu bekliyordu. Hepsi eskisi gibi mutluydu.