Ahmet Muhip Dıranas, Türk şair ve yazardır. Sinoplu olan Dıranas, genç yaşlarda edebiyatla tanışarak gazetelerde yazılar yazmış ve Türk edebiyatında önemli şiirler kaleme almıştır. Beş Hececiler’den biri olarak bilinir ve hece ölçüsünü ustalıkla kullanmıştır.
Dıranas, Ahmet Hamdi Tanpınar ve Faruk Nafiz Çamlıbel gibi önemli isimlerden etkilenerek şiir sevgisini geliştirmiştir. Şiirlerinde ahengi ve sesi ön planda tutarak, özellikle Cahit Sıtkı Tarancı ile birlikte anılmışlardır. Çeşitli dergilerde yayımlanan şiirleri, toplu halde kitaplaştırılmış ve bu eserleri çok okunanlar arasında yer bulmuştur.
Ahmet Muhip Dıranas, Türk edebiyatına katkılarıyla tanınan bir şair olarak, eserleriyle okuyucuları etkilemiş ve edebiyat dünyasında kendine sağlam bir yer edinmiştir.
Ahmet Muhip Dıranas Şiirlerinden Seçmeleri Kitap Özeti
Şiirlerinden bazı seçmeler şu şekildedir:
Sönmüş saçlarında son damla ışık,
Bir düşün içinde gibi her akşam
-Ve yüzleri duman kadar dağınık
Geçer bu sokaktan binlerce adam.
Umut gözlerinde ölü bir bakış,
Çığlık bir bükülüş dudaklarında;
Bulamadıkları nedir ki, yaz kış
Dolaşırlar şehrin sokaklarında?
Sanki yalvaran bir duadır onlar,
Belki tanrılara açık vesvese,
Bir nehir. Bu nehir her akşam akar
Derinden ruhları çağıran sese.
Ahmet Muhip Dıranas
Ölmüş o, ayrı düşmüş sürüden,
ayakları dışarda örtüden.
Ölmüş herkes gibi ölen insan,
Yalnız ayaklar kalmış yaşayan.
Ardından ölüme düşen başın
İki kardeş bakakalmış şaşkın.
Der ki, bu ayakları görenler,
Başım değilmiş düşünen meğer.
Ayaklarım, az gide uz gide,
Ayaklarım, ümitler peşinde!
Yolcu ölmüş; işte ayaklar hür!
Yolcu ölmüş; ayaklar düşünür…
Ahmet Muhip Dıranas
Gün batıyor, gün batıyor,
Veda etsem hepinize.
Ufuk kanlı bir denize
Dönüyor, sizi bıraksam.
Gün batıyor, gün batıyor,
Evimi, eşyamı, paramı
Nem varsa yaksam ve bir an
Kaybetsem kara bir duman
Arkasında hafızamı,
Koşsam, koşsam, koşsam, koşsam…
Ahmet Muhip Dıranas
